Dziamera
49°33′08″N 21°18′15″E/49,552222 21,304167| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
757 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Niskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°33′08″N 21°18′15″E/49,552222 21,304167
| |
Dziamera (757 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Niskim, na południowy zachód od wsi Bartne i północny wschód od Pętnej. Leży w centralnej części Pasma Magurskiego. Stanowi (a dokładniej: jego północny wierzchołek, 747 m n.p.m.) zwornik dla dwu ramion górskich: zachodniego z Zawierszą (669 m n.p.m.) i Kornutą (677 m n.p.m.) oraz wschodniego z Ostrą Górą (759 m n.p.m.) i Holą (660 m n.p.m.), rozdzielonych doliną potoku Wołosiec.
Masyw Dziamery jest gęsto zalesiony. Jeszcze na początku lat 80. XX w. na jego wierzchołku stała niewielka wieża triangulacyjna. Obecnie jest on pozbawiony widoków i trudny w orientacji. Nie prowadzi na niego żaden szlak turystyczny. W ostatnich latach na jego stokach, mniej więcej po poziomicy 680-700 m n.p.m., wytyczono trasę dla narciarzy biegowych.
Na południowo-zachodnich stokach Dziamery, na wysokości ok. 680 m n.p.m., znajduje się stara "studnia pasterska" – źródło ocembrowane kamieniami i częściowo nakryte kamienną pokrywą. Na pokrywie napis cyrylicą z nieczytelnymi już nazwiskami i datą "1935". To zapewne pamiątka po dawnych latach, gdy cały masyw był w znacznej części pokryty łąkami i pastwiskami i intensywnie wypasany przez miejscowych Łemków.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Radwański, Marcin Szymczak (red.): Atlas gór Polski. Sudety. Karpaty. Góry Świętokrzyskie. Warszawa: ExpressMap, 2008, s. 347. ISBN 978-83-7546-020-9.
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. X (poprawione) Compass, Kraków 2013, ISBN 978-83-7605-224-3;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;