Korbania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Korbania
Ilustracja
Korbania (widok z doliny Łopienki)
Państwo

 Polska

Pasmo

Bieszczady Zachodnie, Karpaty

Wysokość

894 m n.p.m.

Wybitność

202 m

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korbania”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korbania”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korbania”
Ziemia49°17′03″N 22°22′19″E/49,284167 22,371944

Korbania (894 m n.p.m.) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, w Paśmie Łopiennika i Durnej.

Korbania jest kulminacją grzbietu odbiegającego na północny wschód ze zwornika położonego na południe od Durnej. Opada on najpierw na przełęcz Hyrcza (692 m n.p.m.), a następnie wznosi się ku szczytowi. Ciągnie się on dalej, od szczytu na północ, do doliny Wołkowyjki, natomiast w kierunku wschodnim odchodzi porozcinane dolinami niewielkich potoków ramię, opadające w dolinę Solinki. Na wschód od Hyrczy odgałęzia się jeszcze jedna odnoga, zakończona tzw. Klewą – niewybitnym wierzchołkiem o stromych stokach schodzących w dolinę Solinki.

Znak pomiarowy na szczycie Korbania

Stoki masywu są z reguły zalesione, z wyjątkiem: wierzchołka będącego punktem widokowym, południowo-zachodniego stoku, gdzie istniała niegdyś miejscowość Tyskowa, oraz niżej położonych terenów w okolicach Górzanki i Bukowca. Przez szczyt przebiega północna granica Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. Na wierzchołku znajduje się stary, betonowy trójnóg geodezyjny, oraz - od września 2014 - drewniana wieża widokowa[1].

Piesze szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

zielona ścieżka spacerowa Bukowiec – Korbania (1.30 h, ↓ 0.45 h)
zielona ścieżka spacerowa Cerkiew w ŁopiencePrzełęcz Hyrcza (1.00 h, ↓ 1.00 h) – Korbania (1.30 h, ↓ 1.15 h)
szlak turystyczny zielony szlak zielony TerkaWołkowyja trawersujący północną część masywu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krukar 2016 ↓, s. 175.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
  • Michał Siwicki: Bieszczady. Mapa turystyczna 1:50000. Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2007/2008. ISBN 978-83-7499-019-6.
  • Korbania z Bukowca. [dostęp 2008-08-19].
  • Wojciech Krukar, i inni: Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty.. Wyd. XV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2016. ISBN 978-83-62460-79-3.