Kościół św. Bartłomieja w Rogach

Kościół św. Bartłomieja w Rogach

13-ZN z 21.11.1948
Elewacja południowa
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Rogi
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Bartłomieja
Wezwanie	św. Bartłomieja
Historia Data zakończenia budowy 1600
Położenie na mapie gminy Miejsce Piastowe Rogi, kościół drewniany
Położenie na mapie Polski Rogi, kościół drewniany
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Rogi, kościół drewniany
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Rogi, kościół drewniany
49°36′41,8″N 21°45′27,4″E
Strona internetowa

Kościół św. Bartłomieja w Rogach – drewniany rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Bartłomieja, zbudowany w 1600, znajdujący się w miejscowości Rogi.

Kościół włączono do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia

Data budowy kościoła jest niepewna. Powstał prawdopodobnie w 1600, choć przypuszcza się, że mógł powstać w XV w., ponieważ pierwsza informacja o kościele pochodzi z 1462. Przetrwał najazd Tatarów w 1624. Na początku XVIII dobudowano do sanktuarium, w miejsce drewnianej, murowaną zakrystię ze skarbczykiem na piętrze. W czasie remontu w 1756 powiększono otwory okienne i wykonano polichromię. Kościół gruntownie przebudowano w latach 1886–1888. Przedłużono wtedy nawy, wybudowano nową wieżę, dobudowano kruchtę od południa i zmieniono konstrukcję dachu. Z 1888 pochodzi polichromia w nawie autorstwa Michała Hornialkiewicza. W 1908 wymieniono gont na blachę. W 1931 Włodzimierz Lisowski z Sanoka wykonał polichromię w prezbiterium. Remontowany w latach 1966–1967. Kapitalny remont drewnianych elementów kościoła przeprowadzono w latach 2010–2013. Podczas prac konserwatorskich w 2021 na ścianie wschodniej prezbiterium, odsłonięto polichromie pochodzące prawdopodobnie z 1600 roku.

Architektura i wyposażenie

Kościół jest orientowany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, trójdzielny. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie, z zakrystią murowaną od północy. Wieża, słupowo-ramowej, z kruchta w przyziemiu, o ścianach pochyłych ku górze z izbicą, zwieńczoną baniastym hełmem. Dach nad nawą i prezbiterium dwukalenicowy, z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczona baniastym hełmem z latarnią i cebulastą kopułką. Pokrycie gontowe. Ściany oszalowane.

• 
  Widok strony od prezbiterium
• 
  Wnętrze
• 
  Wnętrze

Wewnątrz stropy płaskie z fasetą, w zakrystii sklepienie kolebkowe na gurtach. Polichromia w nawie w postaci pasów ornamentu i plakiet z malowidłami figuralnymi, a w prezbiterium figuralna. Bogate barokowe i późnobarokowe wyposażenie wnętrza z XVII i XVIII w.:

• ołtarz główny z XVIII w. z dwustronnym obrazem Piety i Matkę Boską z 1904
• dwa ołtarze boczne, w jednym z nich tabernakulum z płaskorzeźbą
• ambona, o korpusie w kształcie owocu granatu z obrazem Wniebowstąpienia
• chrzcielnica, z czarnego marmuru w kształcie kielicha, z puklowaną czarą
• konfesjonał, zdobiony malowidłami ze scenami spowiedzi
• ławki, zdobione wizerunkami apostołów i przedstawicielami różnych stanów