Myscowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myscowa
wieś
Ilustracja
Widok na wieś z północy
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

jasielski

Gmina

Krempna

Liczba ludności (2011)

265[2][3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-232[4]

Tablice rejestracyjne

RJS

SIMC

0355387[5]

Położenie na mapie gminy Krempna
Mapa konturowa gminy Krempna, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Myscowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Myscowa”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Myscowa”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Myscowa”
Ziemia49°31′44″N 21°33′18″E/49,528889 21,555000[1]
Kościół filialny (dawna cerkiew)

Myscowa (j. łemkowski Мысцова) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Krempna[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Położenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Myscowa leży w środkowej części Beskidu Niskiego w dolinie rzeki Wisłoki i jej prawobrzeżnego dopływu potoku Myscówka. Od strony zachodniej graniczy z Krempną, od północy z Kątami i Łysą Górą, od strony wschodniej z Iwlą i Chyrową i od południa z Polanami. Na północno-wschodnich i wschodnich krańcach wsi ciągnie się jedno z pasm Beskidu Dukielskiego z kulminacjmi: Polana (651 m n.p.m.) leżącej na terenie miejscowości i Dania (696 m n.p.m.), przez które przebiega Główny Szlak Beskidzki. Natomiast na zachodzie za Wisłoką wznosi się lesisty masyw Kamienia (714 m n.p.m.)[7]. Przez miejscowość przebiega droga powiatowa nr 1907R Kąty - Myscowa - Ostryszne (Polany), która łączy ją z Krempną odległą o 6 km i Jasłem - o 40 km[8]. To druga wieś pod względem obszaru w gminie Krempna mająca powierzchnię 2758,3 ha.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Myscowa[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0355393 Dyniowiec część wsi
0355401 Koniec Dolny część wsi
0355418 Koniec Górny część wsi
0355424 Kręcisz część wsi
0355430 Ostrysz część wsi
0355447 Suchania część wsi
0355453 Wola część wsi
0355460 Zawodzie część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku XV wieku w Beskidzie Niskim miały miejsce tak zwane migracje wołoskie i w związku z tym wielka własność ziemska przystępuje do kolonizacji tych terenów. W 1420 ród Wojszyków herbu Powała zakłada wieś Myscową na prawie wołoskim mianując osadźcą Iwana Wałacha[9]. Później przeszła pod panowanie Stadnickich, a od XVII wieku kolejnymi właścicielami byli kolejno Kochanowscy, Lubomirscy, Siemieńscy, Lewiccy, Potuliccy. Wieś zamieszkiwali głównie Rusini wyznania greckokatolickiego. Cerkiew istniała już w XV wieku, wzmiankowana w 1581. Nowa murowana powstała w 1796 na miejscu poprzedniej rozebranej w połowie XVIII wieku. Przetrwała do dnia dzisiejszego. Na początku XX wieku był we wsi dwór i folwark, szkoła, czytelnia Kaczkowskiego, tartak, dwa młyny wodne, folusz i karczma. Co miesiąc odbywały się jarmarki gdzie handlowano głównie zwierzętami a zjeżdżali na nie chłopi nawet z Preszowa. Ludność zajmowała się także kamieniarstwem i stolarstwem. Budowę mającej przechodzić przez Myscową linii kolejowej Jasło-Żmigród-Konieczna przerwała I wojna światowa. Do rozwoju wsi przyczyniła się przeprowadzona w latach 1928-1935 komasacja gruntów. Nowy piętrowy dom ludowy użytkowany obecnie jako szkoła podstawowa wybudowali mieszkańcy własnymi siłami w 1937.

W czasie działań wojennych I i II wojny światowej wieś nie poniosła dużych strat. W okresie okupacji niemieckiej w Myscowej działała silna organizacja komunistyczna wspierająca działalność radzieckiej partyzantki. Na przełomie zimy i wiosny 1945 po wejściu do wsi Armii Czerwonej prawie wszyscy Łemkowie wyjechali do ZSRR. Resztę wywieziono w 1948 w okolice Legnicy i Lubina. Po wojnie wieś zaludnili Polacy ze spalonej Huty Polańskiej i Kątów. Przed wojną wieś liczyła około 1200 mieszkańców, a obecnie nie przekracza 300 (lata 2000-czne).

W 1964 zapadła decyzja rządowa o budowie zapory wodnej Kąty-Myscowa, która znacznie zahamowała rozwój wsi. Zapory jeszcze nie wybudowano. W 1985 miejscowość połączono z Krempną wybudowaną szosą asfaltową.

Zabytki i obiekty historyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Zabytkowa murowana cerkiew greckokatolicka pw św. Paraskewy z 1796, użytkowana obecnie jako rzymskokatolicki kościół filialny pod wezwaniem NMP Matki Kościoła należący do parafii w Polanach[10].
  • Cmentarz z kaplicą św. Mikołaja i nagrobkami kamiennymi z końca XIX wieku.
  • Szkoła Podstawowa (dawny dom ludowy) z 1937.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość prowadzą następujące szlaki turystyczne:

Szlaki piesze

Szlaki rowerowe

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84453
  2. Portal polskawliczbach.pl
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-14].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 800 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Janusz Michalak, W dorzeczu górnej Wisłoki, Roksana-Krosno 1997 str. 112-114
  8. Wykaz dróg powiatowych - powiat jasielski. [dostęp 2015-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)].
  9. Witold Grzesik, Tomasz Traczyk, Od Komańczy do Bartnego, Warszawa 1992 str. 118-122
  10. Rejestr zabytków ruchomych województwa podkarpackiego. s. 31. [dostęp 2015-09-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Witold Grzesik, Tomasz Traczyk, Od Komańczy do Bartnego, Warszawa: Stanisław Kryciński, 1992, ISBN 83-85531-01-7, OCLC 749436962.
  • Janusz Michalak, W dorzeczu górnej Wisłoki, Roksana-Krosno 1997, ISBN 83-87282-04-9
  • Marek Okoń, Beskidy część wschodnia, Warszawa-Kraków 1987

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]