Trubacz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trubacz
Ilustracja
Widok spod Żeleźnicy
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Orawsko-Podhalański, Karpaty

Wysokość

805 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trubacz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trubacz”
Ziemia49°31′27,16″N 19°55′32,50″E/49,524211 19,925694

Trubacz (805 m) – szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim[1]. Znajduje się na wschodnim końcu tego pasma, w grzbiecie ciągnącym się od Przełęczy Pieniążkowickiej (717 m) poprzez Bucznik (783 m), Trubacz i Janiłówkę (817 m) do Przełęczy Sieniawskiej oddzielającej Beskid Orawsko-Podhalański od Gorców[2]. Grzbiet ten oddziela Orawę (po południowej stronie) i Podhale (po północnej stronie), biegnie nim także dział wodny między zlewniami Raby i Dunajca[3].

Trubacz jest w większości porośnięty lasem, jednak na południowych stokach pod szczytem jest duża łąka, dzięki temu z jego szczytu widać Tatry. Prowadzi przez niego znakowany szlak turystyczny łączący Gorce z Beskidem Orawsko-Podhalańskim[3].

Szlak turystyczny
szlak turystyczny niebieski Stare WierchyKulakowy Wierch – Przełęcz Sieniawska – Janiłówka – Trubacz – BielankaKierówka – przełęcz Pod ŻeleźnicąŻeleźnica.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-04-01].
  2. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  3. a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.