Wilsznia
49°27′47″N 21°38′02″E/49,463056 21,633889
| wieś | |
 Kapliczka w Wilszni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
0[2] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Tablice rejestracyjne |
RKR |
| SIMC |
0991367 |
Położenie na mapie gminy Dukla  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
| 49°27′47″N 21°38′02″E/49,463056 21,633889[1]
| |
Wilsznia (j. łemkowski Вільшня, w latach 1977–1981 Olszanka) – wieś w Polsce, niezamieszkana, położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dukla[3][4]. Leży 2 km na wschód od Olchowca i ok. 1,5 km na północ od granicy polsko-słowackiej. Nazwa pochodzi od słowa wilchy (ukr. olchy).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Leżała w sercu Beskidu Niskiego, u źródeł potoku o tej samej nazwie. Wyodrębniona w XVII lub w XVIII w. W XIX w. wieś stanowiła własność rodziny Thonetów – właścicieli tartaku i fabryki mebli giętych w Barwinku. Mieszkańcy zajmowali się przeważnie wypasem bydła oraz furmanieniem: wozili głównie drewno do Barwinka, a nieraz aż do Krosna. Przed I wojną światową masowo emigrowali za pracą do USA.
W 1927 r. w wyniku schizmy tylawskiej cała ludność wsi (ponad 30 gospodarstw) przeszła na prawosławie. Od tego czasu zamiast do cerkwi greckokatolickiej w Olchowcu mieszkańcy uczęszczali na nabożeństwa do cerkwi prawosławnej w Mszanie. Dopiero w 1935 r. wybudowali własną cerkiew.
We wrześniu 1944 r. podczas tzw. Operacji dukielsko-preszowskiej toczyły się tu przez wiele dni krwawe walki. Miejscowa ludność schowała się do wąwozów bocznych potoków. Wielu mieszkańców zginęło, a prawie wszystkie budynki spłonęły od ostrzału artyleryjskiego. W 1945 r. mieszkańcy wsi, pozbawieni dobytku, dobrowolnie przenieśli się na Ukrainę, do wsi obwodu lwowskiego.
Szlaki piesze
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 148217
- ↑ Wieś Wilsznia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-10-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6.
- Wojciech Krukar, Stanisław Kryciński, Paweł Luboński, Tadeusz A. Olszański i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9.
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wilsznia Górska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 534.
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Integralne części wsi |
|
