Filipczański Wierch
49°16′26″N 20°04′40″E/49,273889 20,077778 Filipczański Wierch (widok z Rusinowej Polany) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1223 m n.p.m. |
| Wybitność |
24 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°16′26″N 20°04′40″E/49,273889 20,077778
| |
Filipczański Wierch – szczyt reglowy w polskich Tatrach Wysokich.
Wznosi się na wysokość 1223 m n.p.m. i stanowi zakończenie grzbietu biegnącego na północny wschód z Zadniej Kopy Sołtysiej (1420 m) w grupie Kop Sołtysich. Jest od niej oddzielony szerokim siodłem Przysłopu Filipczańskiego, poniżej którego grzbiet rozdziela się na dwa. W zachodnim ramieniu za Niżnią Filipczańską Przełęczą (1199 m) znajduje się Filipczański Wierch, natomiast w północno-zachodnim – Łężny Wierch. Zalesiony masyw Filipczańskiego Wierchu wypiętrza się nad doliną Filipką, rozdzielając jej główną część od lewobocznego odgałęzienia – Żlebu za Skałką[1].
Spod wierzchołka opada na południe kilkudziesięciometrowej wysokości dolomitowa ściana skalna, a w pobliżu znajduje się siedem jaskiń, m.in. Grota Filipczańska nad Mostkiem, Szczelina za Paśnikiem, Jaskinia Filipczańska Niżnia i Grota Filipczańska Wyżnia[2][3]. Szczyt nie jest udostępniony dla turystów, jego jasne urwiska górujące nad doliną Filipką można jednak obserwować np. z pobliskiej Rusinowej Polany, przez którą prowadzi zielony szlak turystyczny z Wierchporońca do schroniska „Murowaniec”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem, t. 4, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
- ↑ Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-09-02].
