Mały Regiel (Tatry Zachodnie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mały Regiel
Ilustracja
Mały Regiel na pierwszym planie
Państwo

 Polska

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1141 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Regiel”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Regiel”
Ziemia49°16′15,7″N 19°52′39,2″E/49,271028 19,877556

Mały Regiel (1141 m) – reglowe wzniesienie pomiędzy dolną częścią Doliny Kościeliskiej a Stanikowym Żlebem. Stanowi zakończenie północno-zachodniej grani Małołączniaka[1]. Od północnej strony jego stoki opadają do Rowu Kościeliskiego, a ich podnóżami biegnie Droga pod Reglami, od zachodniej strony do dolnej części Doliny Kościeliskiej od jej wylotu po polanę Wyżnia Kira Miętusia. Ze stoków tych opadają na polanę dwa niewielkie, nienazwane żleby. Na północnym skraju polany w stokach Małego Regla występują stromo podcięte skały tworzące wschodnie wrota Niżniej Kościeliskiej Bramy (Brama Kantaka). Od wschodniej strony stoki opadają dość stromo do dolnej części Stanikowego Żlebu. Od południa przełęcz Niżnie Stanikowe Siodło (ok. 1120 m) oddziela Mały Regiel od grzbietu Czerwonego Gronika (1294 m)[2].

Mały Regiel zbudowany jest ze skał osadowych, głównie z piaskowców i zlepieńców, a także wapieni numulitowych. U jego północno-zachodnich podnóży znajduje się np. Jarcowa Skałka zbudowana z wapieni, również Niżnią Kościeliską Bramę budują skały wapienno-dolomitowe[3]. Ze żlebów opadających do Wyżniej Kiry Miętusiej spływają niewielkie potoki, często wysychające. Jednak po dużych opadach ich wezbrane wody znoszą ze stoków dużo rozkruszonego gruzu skalnego i gleby, tworząc na polanie stożki napływowe, które po wschodniej stronie znacznie już podniosły niegdyś równe dno Kościeliskiego Potoku, na którym znajduje się ta polana[2]. W zachodnim zboczu Małego Regla znajduje się jaskinia Schron w Małym Reglu[4].

Szczyt jest całkowicie zalesiony, ale las na północno-zachodnich stokach jest silnie przerzedzony. Wśród świerków, buków i jodeł występują tutaj reliktowe sosny. Nie prowadzą przez niego szlaki turystyczne, jedynie północnymi podnóżami biegnie Droga pod Reglami[2].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czarny szlak rowerowy czerwony szlak narciarski niebieski – Droga pod Reglami, szlak turystyki pieszej, rowerowej i narciarskiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  2. a b c Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, s. 24, ISBN 83-7104-010-5.
  3. Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
  4. Jaskinie Polski [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2021-03-20].