Zadnia Garajowa Kopa
49°11′59″N 19°59′40″E/49,199722 19,994444 Zadnia Garajowa Kopa (po lewej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1949 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′59″N 19°59′40″E/49,199722 19,994444
| |
Zadnia Garajowa Kopa (słow. Zadná Garajova kopa, 1949 m) – szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) położony pomiędzy Cichym Wierchem (Tichý vrch), od którego oddziela go Wierchcicha Przełączka (Tiché sedlo), a Małą Garajową Kopą (Malá Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Niżnia (Nižné Garajovo sedlo) położona na wysokości ok. 1900 m[1].
Północne, trawiasto-skaliste zbocze Zadniej Garajowej Kopy opada do Zadniego Rycerowego (Zadné Licierovo). Krótka grzęda schodząca od wierzchołka do tego kotła zakończona jest u dołu 40-metrową ścianką. W kierunku południowym od szczytu odchodzi ramię ograniczające od wschodu Dolinkę Garajową (Garajova dolina). Na łagodnych stokach opadających do dolinki prowadzona jest rekultywacja zarośli kosodrzewiny, zniszczonych niegdyś przez intensywne wypasy[1].
Drogi na szczyt były znane od dawna pasterzom i kłusownikom. Pierwsze odnotowane wejście turystyczne zimowe – Józef Grabowski z pięcioma osobami towarzyszącymi 3 marca 1912 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
